NIEUWE intervisiegroep te Ranst

Dag Anke,

Kan dit ook voor de AHA- artsen een meerwaarde zijn?

Mvg

Eric

Beste Collega's,

Binnen starten we met een nieuwe intervisiegroep "Balanceren tussen zorgen voor en zelfzorg"

Dit jaar terug vanuit de invalshoek Opstellingen en contextuele therapy.

Voor collega's die Frank Van Mierlo niet kennen. Hij is opleider aan het IVC (Instituut voor Communicatie in Kortrijk), en  bij Leren over Leven.
Hij is een van de  trainers bij de opleiding  Personal Coaching aan het IVC.

Waar we vooral toe uitgenodigd worden in de 4 donderdag namiddagen is kijken hoe we ons verhouden en positioneren in ons werkveld , ons privé, ons leven…

Wat is de dynamiek in onze groepspraktijk in het veld en de context waar nog  vele andere actoren ook actief zijn.

Een aanrader als je " Familieopstellingen" of "Loopbaanopstellingen"  van dichtbij wilt meemaken en ervaren.

Om u een beeld te krijgen van onze intervisiegroep, hieronder een korte tekst van één van onze deelnemende collega's.

Intervisiegroep artsen

Een intervisiegroep is een kans om mekaar te ontmoeten, als artsen onder elkaar en ook als 'mensen van vlees en bloed'. We nemen er de tijd om stil te staan en ons even terug te trekken uit het hectische ritme en de veelheid van taken als huisarts. Het gaat om kijken en vooral 'binnenkijken': kijken naar de binnenkant van wie we zijn en hoe we ons werk doen. De enige voorwaarde is dat we bereid zijn ons open te stellen voor anderen en met hen te communiceren.  Binnen die veilige ruimte mogen we elkaar bevragen, over hoe we als arts functioneren, en ontdekken we hoe dit verband kan hebben met wie we zijn.

Ooit zijn we arts geworden: wat blijft er over van die motivatie?  Wat geeft ons dagelijks energie om verder te doen?  Wat kunnen en willen we zeker niet missen in dit beroep?

Hoe kijken we nu naar onszelf als arts?  En vooral, wat 'kost' het ons, wat laat ons in ons werk onvoldaan? Wat brengt ons mogelijks op de rand van een burn-out?

De basis van een intervisiegroep is veiligheid. Die veiligheid creëert een soort asielplaats, waar we ons laten zien, als arts en als mens. We maken tijd voor elkaar, om te luisteren en te begrijpen, en om mekaar te ondersteunen. We mogen hulp en aandacht krijgen en ook vragen.

We gaan op zoek naar wat onze eigenheid als arts is, hoe verschillend die ook is van anderen of van een algemeen beeld. Wat dit van ons vraagt, de verwachtingen (of het beeld dat we daarvan hebben), de concrete invulling dagdagelijks hangt nauw samen met wat er nodig is om stand te houden of om plezier te blijven vinden in dit werk.

Accrediitering aangevraag in rubriek 6

Meer info? eric.boydens@telenet.be